Piwnica Pod Baranami

Wysłany: Wto 0:42, 31 Sty 2006     Temat postu: Piwnica Pod Baranami


---moja ukochana.
Kabaretem nazywana teatrem poetyckim w rzeczywistości będąca.
Na dziś tekst dotykając mnie zawsze mocno
zbyt mocno

Przychodzimy, odchodzimy
leciuteńko na paluszkach
Szczotkujemy wycieramy
Buty nasze twarze nasze
Żeby śladów nie zostawić
Żeby śladów nie zostało
Miasta nasze domy nasze
Na uwięzi się kołyszą
Tuż nad ziemią ledwo ledwo
Jak wiatr mały to nie widać
A jak wielki wiatr się zdarzy
Wielka bieda puszczą cumy
Zatrzepocą się zatańczą
Miasta nasze domy nasze
I polecą w stratosferę
Przygarbionych w pustym polu
Bez oparcia bez osłony
Bez niteczki choćby coby
Przytwierdzała nas do ziemi
Wiatr nas porwie i poniesie
Za kołnierze podniesione
Porozrzuca gdzieś w przestrzeni
Nam to nic przeczekamy
A jak skończy jak ucichnie
To wstaniemy otrzepiemy
klapy nasze rączki nasze
Żeby śladu nie zostało
Od początku zbudujemy
Miasta nasze domy nasze
Sprzęty nasze lampy nasze
Żeby wiatr miał czym kołysać

Słowa J. Jęczmyk

Wysłany: Wto 0:52, 31 Sty 2006     Temat postu:


Nie tylko wiatr nami kołysze ......

Wysłany: Pią 1:22, 10 Lut 2006     Temat postu:


Piwniczny hymn który jak mawiał Skrzynecki śpiewany będzie póki Piwnica istnieć będzie
Na dzisiejszy wieczór

Ta nasza młodość z kości i krwi,
Ta nasza młodość co z czasu kpi,
Co nie ustoi w miejscu zbyt długo.
Ona co pierwsza jest potem drugą.
Ta nasza młodość ten szczęsny czas,
Ta para skrzydeł zwiniętych w nas.

Ona jest wśród kamieni
Rwącym światłem strumyka,
Wiewiórkami po drzewach
Po gałęziach pomyka.

Ona iskrą w kamieniu,
Ona mlekiem w orzeszku,
Ona świata ciekawa
Jak miedziany grosik w mieszku.

Ona kwiatem we włosach,
Octem w jabłkach jest pierwszych,
Gorzką pianą na piwie
W świata gwarnej oberzy.

Buntem jest niespełnionym
Co na serce umiera.
Ona tylko to daje,
Co innemu zabiera.


Słowa Tadeusz Śliwiak

Wysłany: Sob 12:36, 11 Lut 2006     Temat postu:


Czarny Anioł Ewa Demarczyk ekspresyjnie wykonująca utwór.
Czerń i odrobina światła.

Doskonałość.

Wysłany: Wto 21:15, 28 Lut 2006     Temat postu:


Muszę coś zrobić z włosami,
muszę coś zrobić z włosami,
muszę coś zrobić z oczami,
bo tak mi jakoś ciemno.

Czarna woda między nami
i sokole oczy,
czyśmy sobie winni sami,
czy nas świat zaskoczył.

Czarna woda między nami
i sokole oczy,
czyśmy sobie winni sami...

Muszę coź zrobić z listami,
muszę coś zrobić z listami,
muszę coś zrobić z myślami,
bo tak mi jakoś ciemno.

Żywy ogień między nami,
wielki pożar ziemi,
czyśmy sobie winni sami,
czyśmy wymyśleni?

Żywy ogień między nami,
wielki pożar ziemi,
czyśmy sobie winni sami...

Muszę coś zrobić z nocami,
muszę coś zrobić z nocami,
muszę coś zrobić z rankami,
bo tak mi jakoś ciemno.

Kłamstwa w nas jest coraz więcej,
rzadkośmy weseli,
czy nam ktoś zawiązał ręce,
czyśmy nie dość chcieli?

Kłamstwa w nas jest coraz więcej,
rzadkośmy weseli,
czy nam ktoś zawiązał ręce...

Chociaż tak mocno czekamy,
chociaż tak mocno czekamy,
czy my się kiedyś spotkamy,
ja z tobą, ja z tobą,
a ty ze mną.

Muszę coś zrobić z włosami...

słowa Agnieszki Osieckiej w wykonaniu Doroty Slęzak

Wysłany: Wto 1:47, 14 Mar 2006     Temat postu:


Nostalgię dziś wiatr mi przywiał...

Ot i początek opowieści
Obmiatam wzrokiem stare kąty
Lat temu ponad już trzydzieści
Tysiąc dziewięćset sześćdziesiąty!!!

Czy to możliwe Matko Święta
Żeby to jeszcze ktoś pamiętał?!

W oknach ostatnie światła gasły
Jak po absyncie gasną zmysły
Dom pod numerem był dwunastym
Na Groblach Plac i mgła znad Wisły

Szklarz Henio zjawiał się o świcie
I... Wstawaj wreszcie Piotrze! wołał
Mam flaszkę, kij i jedno życie...
Chodźmy więc małpy drażnić w ZOO

Któż pomni, kto z nas wtedy złapał
Przez okno wyrzucone dziecię
Frankowski, nim je rzucił, płakał
Wyjąc: Bierz je kurewski świecie!

Czy to możliwe Matko Święta
Żeby to jeszcze ktoś pamiętał?!

Dni szczęść i nocy siedem pili
Dwaj bracia, dwa nieszczęścia w parze
Nim się jesienią powiesili
Bracia Sendeccy, pieczątkarze

Mrok pęczniał jak drożdżowe ciasto
Drożdżówkowego warte Nobla
Dom pod numerem był dwunastym
Znad Wisły mgła i Plac na Groblach

Pobielił twarz do zębów pastą
Jaś pedał, tuż po mszy w kościele
Potem spacerkiem ruszył w miasto
I pies go zagryzł pod Wawelem

Lub ta kobieta na Tarłowskiej
Z wbitym w biust prawy wielkim nożem
Pół dnia wrzeszcząca: Rany Boskie
Czy ktoś ten nóż mi wyjąć może?!

Czy to możliwe Matko Święta
Żeby to jeszcze ktoś pamiętał!?

Słowa: Zbigniew Książek

Wysłany: Pon 22:25, 20 Mar 2006     Temat postu:


Kiedy umieramy
wiatr w ten dzień przychodzi
Żeby nas stąd unieść
żeby zatrzeć ślady naszych stóp
I zasypuje ślady które były
gdzieżeśmy chodzili
Bo inaczej byłoby tak jakbyśmy
wciąż jeszcze żyli.
Dlatego to wiatr przychodzi
żeby zatrzeć ślady naszych stóp
żeby zatrzeć ślady...
I zasypuje ślady które były
gdzieżeśmy chodzili
Bo inaczej byłoby tak jakbyśmy
wciąż jeszcze żyli
Dlatego to wiatr przychodzi...

Stara pieśń afrykańska w wykonaniu Aleksandry Kurczab
Pasuje do nastroju i do myśli

Wysłany: Pon 22:49, 20 Mar 2006     Temat postu:




Twoich czy moich ?

Wysłany: Pon 23:19, 20 Mar 2006     Temat postu:


Chyba naszych wspólnych